കടമ്മനിട്ടക്ക് നന്ദി,

കടമ്മനിട്ടയുടെ “ശാന്ത” ഈയിടെ അല്പം വായിച്ചു . . .

“ . . . . കുളികഴിഞ്ഞീറന്‍ പകര്‍ന്നു

വാര്‍കൂന്തല്‍ കോതിവകഞ്ഞു പുറകോട്ട് വാരിയിട്ടാ

വളക്കയ്യുകള്‍ മെല്ലെയിളക്കി,

ഉദാസീനഭാവത്തിലാക്കണ്ണിണയെഴുതി

യിളകുമാചില്ലികള്‍ വീണ്ടും കറുപ്പിച്ച്

നെറ്റിയിലഞ്ജനം ചാര്‍ത്തി

വിടരുന്ന പുഞ്ചിരീനാളം കൊളുത്തി

വരികെന്നരികത്ത് . . . . . .”

ഈ വരികള്‍ എത്രവായിച്ചിട്ടും മതിവരുന്നില്ല. ഓരോ പ്രവശ്യം വായിക്കുമ്പോളും അവളെന്റെ അരികത്ത് എത്തുന്നു. കടമ്മനിട്ടയോട് എത്ര നന്ദി പറഞ്ഞാലും മതിയാവില്ല.